ฉันชื่อ Lidimed Torres และฉันมาจากครอบครัวมิชชั่นชาวปานามา เมื่อโตขึ้น เราไปโบสถ์ทุกวันสะบาโต และส่วนที่ฉันโปรดปรานในการรับใช้คือเรื่องราวของพันธกิจในปี 2015 ฉันเป็นนักศึกษาปีสุดท้ายที่ Peruvian Union University และสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีสาขาวิศวกรรมสิ่งแวดล้อม จากนั้นแผนกเยาวชนได้เตรียมโปรแกรมพิเศษเกี่ยวกับภารกิจ โปรแกรมนี้ดึงดูดความสนใจของผม และผมคิดว่า
น่าจะเป็นความคิดที่ดีที่จะอุทิศเวลาหนึ่งปีในชีวิตหลังจากสำเร็จ
การศึกษาเพื่อรับใช้พระเจ้าและขอบคุณพระองค์สำหรับวิธีที่พระองค์ทรงนำผมในช่วงห้าปีที่เปรูนั้น
เมื่อฉันกลับมาที่ปานามา ระหว่างสิ่งหนึ่งกับอีกสิ่งหนึ่ง ฉันยังคงชะลอการเคลื่อนไหวต่อไป อยู่มาวันหนึ่ง ฉันตระหนักว่าการจะทำความฝันให้เป็นจริง ฉันต้องเตรียมตัวให้พร้อม ขั้นตอนแรกคือการเรียนภาษาอังกฤษ ดังนั้นฉันจึงไปสหรัฐอเมริกาเป็นเวลาสี่เดือนและเรียนรู้มากพอที่จะ “เอาตัวรอด” จากนั้นฉันก็กรอกแบบฟอร์มในเว็บไซต์ Adventist Volunteers Service (AVS) และเริ่มมองหาตำแหน่งที่เหมาะสม ตอนแรกฉันกำลังมองหาโพสต์ในพื้นที่ศึกษาของฉัน ต่อมา ขณะที่ฉันกำลังอ่านเรื่องราวของอาสาสมัคร ฉันรู้ว่าฉันต้องการทำทุกอย่างและไปทุกที่ที่พระเจ้าต้องการ ดังนั้นฉันจึงเริ่มสมัครงานในตำแหน่งต่างๆ ที่เหมาะกับโปรไฟล์และประสบการณ์ที่จำกัด
หลังจากรอเป็นเวลานาน ฉันได้รับอีเมลแจ้งว่า “Lidi คุณได้รับการตอบรับให้รับใช้ในเดนมาร์กแล้ว” ฉันมีความรู้สึกผสม ฉันมีความสุขและกลัวในเวลาเดียวกัน ฉันไปเดนมาร์กเป็นเวลาหนึ่งปีเพื่อทำงานเป็นผู้ช่วยคณบดีที่Vejlefjordskolen (Danish Junior College)
ฉันไม่รู้ว่าฉันจะจ่ายค่าตั๋วเครื่องบินและค่าใช้จ่ายอื่นๆ ได้อย่างไร แต่พระเจ้าจัดเตรียมทุกสิ่งที่ฉันต้องการและในระยะเวลาอันสั้น สิ่งนี้ทำให้ศรัทธาของฉันแข็งแกร่งขึ้นและทำให้ฉันมั่นใจว่าฉันกำลังทำตามพระประสงค์ของพระเจ้า
ก่อนออกเดินทาง ฉันจำได้ว่าฉันคิดว่า ‘ฉันจะให้อะไรกับคนพวกนี้ได้บ้าง’ เมื่อฉันคิดถึงประเทศในแถบสแกนดิเนเวีย ฉันมักจะจินตนาการถึงคนรวยที่ไม่มีความต้องการ หลายประเทศเหล่านี้อยู่ในห้าประเทศที่มีความสุขที่สุดในโลก! ฉันจะเอาอะไรไปได้บ้าง? อย่างไรก็ตาม ฉันได้อ่านบทความเกี่ยวกับความท้าทายของพวกเขาและการลดจำนวนประชากรคริสเตียน และคิดว่าพระเจ้ามีเหตุผลที่จะส่งฉันไปที่นั่น ฉันตัดสินใจใช้เวลามากขึ้นในที่ประทับของพระเจ้าเพื่อเตรียมทำงานกับวัยรุ่น แสดงสติปัญญา ความอดทน และความรัก
สองสามเดือนแรกไม่ใช่เรื่องง่าย ฉันต้องพัฒนาภาษาอังกฤษ
และปรับตัวเข้ากับวัฒนธรรมใหม่และอากาศที่หนาวเย็นและมืดในฤดูหนาว อย่างไรก็ตาม เกือบจะในทันที เราได้จัดตั้งทีมที่ยอดเยี่ยมร่วมกับอาสาสมัครคนอื่นๆ และมิตรภาพที่แน่นแฟ้นด้วย ฉันมีโอกาสแบ่งปันความเชื่อของฉันกับนักเรียน ให้กำลังใจพวกเขา หัวเราะและร้องไห้กับพวกเขา ทั้งหมดนี้ผ่านการสนทนาที่ลึกซึ้งที่พวกเขามักจะเริ่มต้น เนื่องจากพวกเขาสงสัยเกี่ยวกับพฤติกรรมและวัฒนธรรมของฉัน
อยู่มาวันหนึ่ง นักเรียนคนหนึ่งรู้สึกเศร้าเล็กน้อยและขอให้ฉันซื้ออาหารให้เธอ เมื่อฉันไปที่ห้องของเธอเพื่อเอาอาหารมา ฉันสังเกตว่าเธอกำลังร้องไห้ ฉันให้กำลังใจเธอด้วยการแบ่งปันประสบการณ์ส่วนตัวของฉันกับพระเจ้าและวิธีที่พระองค์ทรงมีส่วนร่วมในทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตของเรา เราไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้อีกหลังจากวันนั้น แต่เธอก็ดีขึ้นแล้ว
ในตอนท้ายของปีการศึกษา นักเรียนเขียนข้อความที่น่ารักในหนังสือรุ่นของฉัน เช่น “ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างฉัน ที่พร้อมเสมอตลอดเวลา ขอบคุณสำหรับรอยยิ้มที่คุณมีอยู่เสมอและความเต็มใจที่จะช่วย” ผู้หญิงที่ฉันกล่าวถึงข้างต้นเขียนว่า “ขอบคุณที่เตือนฉันว่าพระเจ้ารักฉัน” นั่นทำให้ใจฉันละลาย! ฉันรู้สึกขอบคุณพระเจ้ามากที่ใช้ฉันให้กำลังใจเธอ!
ฉันได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างในปีนั้น อย่างแรก คุณไม่มีทางรู้หรอกว่าใครกำลังมองมาที่คุณและวิธีปฏิบัติต่อผู้คนของคุณจะทำให้พวกเขาเข้าใจได้อย่างไร พระเจ้าได้ทรงเรียกให้เราเป็นความสว่างท่ามกลางความมืดมิดของโลก ประการที่สอง คุณอาจคิดว่าสิ่งที่คุณทำอยู่นั้นไม่มีอะไรพิเศษ แต่ส่วนใหญ่แล้ว เรากำลังเพาะเมล็ด ฉันไม่สามารถรอที่จะไปสวรรค์และได้ยินเรื่องราวที่ไม่ธรรมดาซึ่งเกิดขึ้นจากการกระทำแห่งความรักที่เรียบง่ายและธรรมดา
หลังจากที่ฉันเรียนจบปีที่เดนมาร์ก ฉันย้ายไปนอร์เวย์เพื่อทำงานอาสาเป็นคณบดีที่Tyrifjord videregående skole (Tyrifjord Junior College) ต่อไป ฉันอยู่ที่นอร์เวย์มาสองปีแล้ว ฉันสนุกกับการแบ่งปันเวลาและประสบการณ์กับนักเรียนและเรียนรู้เกี่ยวกับพระลักษณะของพระเจ้า ทุกวันเป็นโอกาสที่จะแสดงความรักและความอดทนและแบ่งปันข่าวดี
ตอนนี้ฉันอายุ 30 ปีแล้วและวางแผนที่จะทำงานเป็นมิชชันนารีต่อไปไม่ว่าพระเจ้าจะทรงนำฉันไปนานแค่ไหน การแบ่งปันความรักของพระเยซูกับคนทั้งโลกเป็นสิทธิพิเศษที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉัน!
Credit : แนะนำ 666slotclub / hob66
